Op de wisselfust na verandert er weinig

Verandering is misschien wel goed, maar de laatste tijd lijkt alles zo verschrikkelijk snel te gaan. Neem bijvoorbeeld de iPad. Vorig jaar bestond dat ding geeneens en er is nu al een iPad 2. In deze snel veranderende tijd heb je een rustpunt nodig en het is fijn dat Tilburg zo rustpunt heeft.

De uitspraak ‘Vroeger was alles beter’ gaat niet op voor deze rots in de branding in het Tilburgse centrum. Het was er vroeger namelijk niks anders dan hoe het er nu is. Het stof op de lampenkap, de uitgerangeerde sigarettenautomaat die nog op guldens werkt, de krukjes aan de lage bar. Het was er vroeger ook allemaal al in Kafee ’t Buitenbeentje. Dit alles klinkt misschien oubollig, maar dat is het niet. Een bezoek aan deze kroeg is als thuiskomen in een warm welkom, elke keer weer.

Ook het personeel draagt bij aan de niet te evenaren sfeer van ’t Buitenbeentje. Con en Dorothé zijn een soort vader en moeder voor alle gasten. Wanneer je met hen een praatje maakt, voel je de oprechte interesse die ze in je hebben. Gerard is een soort mopperende lievelingsoom die baalt wanneer je een tosti (zeker een aanrader) besteld, omdat dat hem zoveel moeite kost om te maken. Rob is de grote broer, die het mopperen van oom Gerard heeft geleerd en met z’n droge humor mij altijd wel een glimlach bezorgd en dan is er ook nog de überaardige knuffelmarokaan Saïd. Zij allen zorgen ervoor dat je je altijd op je gemak voelt.

Nee, in ’t Buitenbeentje verandert niet zoveel. De grootste verandering die ik me kan herinneren is in 2002 geweest, de omschakeling van de gulden naar de euro, maar het bier werd er niks duurder van. Wat ook nog wel eens wil veranderen is de wisselfust, maar dat mag. Ruim twintig jaar geniet ik er al met grote regelmaat van een biertje en de unieke ambiance. Mocht je ooit in Tilburg zijn, stap dan ook eens bij ’t Buitenbeentje binnen. Of nie!

Advertentie