Tilburg wordt mogelijk een Mensenstad

Tilburg wordt mogelijk een stad speciaal voor mensen. Een onderzoeksbureau bekijkt of er hiervoor belangstelling is. Door het toenemende geweld tegen mensen over de hele wereld, is Tilburg van plan om de stad open te stellen voor mensen. Hierdoor zullen mensen van alle geloofsovertuigingen, seksuele aarden en uit alle windstreken een veilig onderkomen kunnen zoeken in de stad. Uit onderzoek blijkt dat 50% van alle mensen zich wel eens onveilig voelt in hun woonplaats. Tilburg wil met hun Mensenstad ervoor zorgen dat dat niet meer voorkomt.

Door de speciale Mensenstad wil Tilburg niet discriminerend overkomen, sterker nog volgens een onderzoeker van het bureau is het goed mogelijk dat ook andere mensen in de speciale Mensenstad komen wonen. Dit zal dan in goed overleg gebeuren met de reeds aanwezige mensen.

Mocht blijken dat de Mensenstad een succes is, dan zullen ook de aanliggende gemeentes Goirle, Udenhout, Berkel-Enschot en Loon op Zand worden betrokken en zal de Mensenstad uitbreiden en dus meer mensen kunnen huisvesten.

Vanuit de hele wereld wordt er met argusogen gekeken naar de nieuwe ontwikkelingen in Tilburg, maar er blijkt ook interesse te zijn vanuit andere steden. Zo hebben de burgemeesters van Eindhoven, San Diego en Melbourne al aangegeven dat ze eventueel ook openstaan voor mensen. Er schijnt al veel belangstelling te zijn, waardoor de woningmarkt in Tilburg een enorme boost heeft gekregen. Na 2 jaar zal er door de gemeente Tilburg een evaluatie van het project komen en zal hiervan een wereldwijde presentatie worden gedaan. Aan de hand van de uitkomst hiervan zullen meerdere steden zich wel of niet als Mensenstad gaan presenteren.

Ik heb vertrouwen in een goede afloop van dit project en denk dat er over een aantal jaar alleen nog maar Mensensteden zullen zijn, of nie!

Advertentie

Toespraak koningin Beatrix gelekt!

Via een betrouwbare bron, heb ik beslag weten te leggen op de komende toespraak van de koningin:

“Landgenoten,

Juist in deze sombere tijden waarin ik tegenslag na tegenslag heb moeten verwerken, moet er iets van mijn hart. Ons land, wat ik met veel liefde heb geregeerd, is altijd een blok geweest aan mijn koninklijke been. Ik heb ondanks dat toch gepoogd om het met alle kracht en liefde te regeren. Helaas moet ik bekennen, dat ook dat met veel tegenslagen gepaard is gegaan en mij tot het uiterste heeft doen besluiten.

Toen mij dierbare moeder, god hebben haar ziel, mij op 30 april 1980 het stokje overdroeg, heeft ze me de grote taak met pijn in haar hart aan mij toe vertrouwd. Ze wist, net als ikzelf, dat deze taak niet voor mij was weggelegd en het waarschijnlijk een te grote last voor me zou zijn. Tot aan haar dood heeft ze me ook steeds duidelijk gemaakt, dat ze verschrikkelijk trots op me was en het niet voor mogelijk had gehouden dat ik de grote verantwoordelijkheid van het regeren van een land in me zou hebben. Om eerlijk te zeggen, wist ik dat ik dat ook niet zou kunnen.

Vandaar ook deze schuldbekentenis. Ik moet eens en voor altijd mijn naam zuiveren, zeker tegenover het volk wat mij zo dierbaar is. Vanaf het moment dat ik jullie koningin ben, heb ik mij schuldig gemaakt aan het gebruik van prestatiebevorderende middelen om dit mooie land zoveel mogelijk in goede banen te kunnen leiden. Maandelijks heb ik ook deelgenomen aan blauw bloedtransfusies, aangezien ik zelf niet in het bezit was van bloed dat blauw genoeg was. Het spijt me zeer en ik hoop dat jullie mij willen vergeven. Dat ik ooit nog de kans krijg om op eigen kracht een land mag regeren op topniveau.

Mijn familie en ik leven van harte mee met de slachtoffers en het volk, die door deze getuigenis geraakt zijn, of nie.”

Wat een poespasen

Het is alweer een flinke tijd terug, dat Jezus van Hazareth al zijn bevriende hazen bij elkaar riep voor een gezellig avondmaal. Later bleek dit het laatste avondmaal te zijn, iets wat hij van tevoren nooit had kunnen vermoeden. Het zou namelijk juist zijn vriend Judhaas zijn, die Jezus een dag later zou verraden.

Het was flink genieten tijdens het maal, er waren eieren in overvloed en de drank vloeide rijkelijk. Ja, die hazen wisten wat genieten was. Toch was het Bartolomehaas die Jezus terecht erop wees, dat hij de volgende keer ook eens wat moeren moet uitnodigen, want van al die drank werd hij behoorlijk geil.

Een dag later was het hele andere eierkoek. De meeste hazen hadden een behoorlijke kater, maar voor Jezus van Hazareth was deze zelfs dubbel. Hij werd van zijn bed gelicht door de soldaten. Later die dag eisten de joden dat hij de doodstraf zou krijgen, maar Pontihaas Pilatus, de Romeinse gouverneur die dit vonnis moest uitspreken, kon dat niet over zijn hart verkrijgen. Dus mocht het volk kiezen of Jezus of de moordenaar Barabhaas gratie zou krijgen. Natuurlijk had Pontihaas niet verwacht dat het volk, opgehitst door de joden, Barabhaas gratie zou verlenen.

Zo kwam het dat Jezus de volgende dag als straf een zware mand de Golgothaas heuvel op moest tillen. Onderweg werd hij door omstanders met eieren bekogeld en uitgescholden. Het was een ware martelgang. Eenmaal aan de top werd hij vastgenageld in de mand en net zolang met eieren bekogeld totdat hij bezweek onder al het eiwit en de dooiers. Hij stierf voor de zonden van alle hazen.

Dit verklaart wel al die poespas tijdens Pasen, of nie!

Schooien om ploatjes

“Nee, die krijg jij niet! Schooiert!” Ik heb verdomme nog maar amper mijn boodschappen ingepakt of die kutjong staan al te schooien om m’n voetbalplaatjes. Ik gooi ze nog liever weg, dan dat ik ze aan die bedelende kinderen achter die dranghekken geef. Om eerlijk te zijn geef ik ze gewoon aan mijn zoontje, die ik met harde hand duidelijk heb gemaakt, dat ik hem nooit zo schooiend achter dat dranghek wil zien.

Wat nog veel triester is, dan die kutkinderen, zijn mannen van middelbare leeftijd die je ineens aanspreken om diezelfde plaatjes. Hoe zielig kun je zijn? Ik vraag me ook af waarom zij die plaatjes sparen. Is dat kinderlokken 2.0? “Hey jongens, ik heb thuis ook veel voetbalplaatjes. Ga je even mee dan kunnen we vuil…eh…ruilen.”

Toch zit ik er zelf ook aan te denken om ze dit jaar te gaan sparen. Ik vrees namelijk dat dit voorlopig het laatste seizoen is, dat er voetbalplaatjes van, de uit mijn eigen stad afkomstige, Willem II zullen zijn. Of nie!

De mop die Democratie heet

Een Nederlander, een Egyptenaar en een Belg zitten in de kroeg.
Zegt die Egyptenaar: “Zo, ’t is echt goed mis in ons land. We zijn die autocratische Mubarak zat en eisen een democratisch kiesstelsel”.
Waarop die Belg zegt: “Allee, ik kan je zo zeggen dat een democratie ook echt niet alles is. Het voelt alsof ik al jaren geleden heb moeten stemmen en we hebben potdomme nog steeds geen regering”.
“Ach, stelletje zeikerds”, zegt die Nederlander ineens, “wij zitten met een democratie en een regering, maar die mogen jullie zo van mij hebben. Sterker nog jullie krijgen van mij de gedoogsteun van Wilders er voor niks bij, dan piepen jullie wel anders. Of nie!”

Sport met een luchtje

Het is werkelijk ongelooflijk dat er mensen zijn die het leuk vinden om al bukkend met een stok over het veld te rennen. Als ik er alleen maar naar kijk, krijg ik al last van m’n rug. Toch is hockey een behoorlijk grote sport in Nederland. Sterker nog, op internationaal niveau doen we het ook niet onaardig.

Maar wat is het toch een ontzettende kaksport. Niet alleen wordt het over het algemeen beoefend door kakkers, maar het is ook echt een sport met een luchtje! Ik kan er dan ook slecht naar kijken, alhoewel de rokjes bij het dameshockey wel opwindend kunnen zijn, is de sport zelf zoiets raars. Wie wil zich nou graag een hernia lopen? Wie vindt het tof om tandjes te moeten tuffen nadat de bal toch ietwat ongelukkig van de stick afketste? Wie krijgt er met plezier een stuk hout tegen de schenen?

Dat zijn dus, zoals ik al eerder zei, met name de kakkers. Je kent ze wel van die rijkeluiskinderen. Ze zitten alleen maar op hockey, omdat ze dat aan hun stand verplicht zijn. Ze kijken met minachting naar een sport zoals voetbal, dat volgens hen meer iets voor het plebs is, om over het darten maar niet te spreken. Hockey is een ware elite-sport en daar krijg ik ware kotsneigingen van.

Je komt ze ook wel eens tegen in de kroeg, die hockeyers. Sta je lekker te genieten van je zondagmiddag met een biertje in de hand en dan komt er zo’n luidruchtig hockeyelftal aangefietst. Met hun sticks vast in een speciaal daarvoor uitgevonden klem die aan hun fiets is gemonteerd (ze voelen zich te goed om dat ding vast te houden), daar heeft dus één zo’n kakker een heel imperium door opgebouwd en is daar gigantisch rijk mee geworden. Die komen dan met z’n allen eens even lekker stinken in de kroeg.

Ten eerste stinken ze door het al bij de club teveel genuttigde bier, maar in de belangrijkste plaats stinken ze, doordat ze zich na de wedstrijd nooit douchen. Gadverdamme! Zal ik jullie is vertellen waarom die vieze zwetende hockeyers niet douchen. Dat doen ze omdat ze net als hun ouders graag stinkend rijk worden, of nie!

De 300ste op Facebook

“Goeiemiddag! Ik kom mijn dochter aangeven”, zegt de kersverse vader tegen de baliemedewerkster van de gemeente. “Gefeliciteerd, meneer. Wanneer is ze geboren?” Vol trots antwoordt de vader: “Vanochtend en de bevalling is helemaal goed verlopen. Ze is echt een prachtdochter”. “Wat fijn om te horen”, zegt de baliemedewerkster, “en wat is de naam van uw dochter?” Terwijl ze dit vraagt, voelt de vader een tinteling in zijn neus en nog voordat hij een antwoord kan geven niest hij: “NOESHA HU!” “Goh, wat een aparte naam”, zegt de medewerkster.

Zo moet het ongeveer gegaan zijn toen Noesha Hu, de 300ste die Of nie leuk vindt op Facebook, werd aangegeven bij de burgerlijke stand. Aangezien ik heb gezegd dat ik de 300ste hoogstpersoonlijk met gezeur en gezever zou verwelkomen, ben ik toch wel blij dat ze zo’n aparte naam heeft. Maar wie is deze Noesha (vast Noes voor vrienden) nu eigenlijk?

Noes is in ieder geval iemand die, net als jullie, Of nie leuk vindt. We kunnen haast wel zeggen dat Noesha hu de Joe the Plumber van Of nie is. Zonder haar zou er geen Of nie zijn en vice versa. Volgens haar Facebook-pagina is Noes ook een pijp rokende, grijs bebaarde schipper met 173 vrienden, die studeert aan de Design Academy Eindhoven. Dat is natuurlijk vragen om moeilijkheden, want we weten allemaal dat schippers heel slecht worden geaccepteerd in de Design-wereld. Anderzijds zijn het vaak ook de designers die als eerste van een boot af worden geflikkerd wegens het tekort aan affiniteit met de scheepvaart.

Al met al heet ik Noesha Hu van harte welkom in het warme bad dat de vriendenclub van Of nie is en hoop ik dat jullie haar ook, ondanks dat ze schipper is, allemaal in jullie armen sluiten. De 300ste is een mooie mijlpaal, of nie!

Schrijf anders zelf een blog!

Kom ik weer eens onder de mensen en direct moet er weer eentje beginnen over mijn blog. Is de ene nog niet uitgezeken, begint de volgende alweer te zeiken. En ik kan slecht tegen het gezeik van anderen. Dat gezeik van mij, daar kan ik wel de hele dag naar luisteren, maar dat er ook andere mensen op zitten te wachten, dat verbaast me nogal. Ze zijn natuurlijk hun eigen gezeik ook gewoon kotsbeu en zijn dolblij als ik weer eens voor hun ga lopen zeiken. Dat maak ik verdomme zelf wel uit! Ik zeik wanneer ik wil zeiken en wens daar van anderen geen gezeik over.

Natuurlijk zijn er genoeg dingen gebeurd waar ik me aan heb lopen ergeren, maar ik had gewoon geen zin om er een blog over te schrijven. Ik had geen zin meer om dag 7 en dag 8 van Incubate te beschrijven, ik had al helemaal geen zin om me druk te maken over dat belachelijke gedoogakkoord en het interesseert me werkelijk geen ene zak dat Youp van ’t Hek lang aan de telefoon heeft moeten wachten. Al die dingen hebben mij niet aan het schrijven gekregen. Ik moet wel eerlijk toegeven dat het even kriebelde toen die aan anorexia lijdende en  godsgruwelijk slechte regiseur van een Johan Nijenhuis zich ging lopen beklagen over de filmposter van ‘Sint’. Overal kwam hij vervolgens met zijn ingevallen bakkus op de televisie, alsof kinderen daar geen nachtmerrie van krijgen. Dat kriebelde wel, maar heeft me ook niet aan het schrijven gekregen.

Het is die zeikende ‘fans’ van mijn blog dan toch gelukt. Ze bleven maar zeuren, ze bleven maar vragen stellen als “Wanneer komt er weer eens een ofnie’tje?” Hier heb je je verdomde ofnie’tje en nou geen gezeik meer en anders schrijf je toch lekker zelf een blog, of nie!

Incubate: Dag 6

Het had er alle schijn van dat deze avond kut zou beginnen. Ten eerste was het een toplocatie, ten tweede zat ik op een perfecte plaats en vervolgens bleek de band ook nog eens geweldige muziek te spelen. Een kutavond dus! Niks om over te zeveren, daar kan ik heel slecht tegen. Maar gelukkig was daar het publiek, dat besloot om massaal vooraan te gaan staan waardoor ik dus geen ene zak meer had aan die schitterend plaats en ook eigenlijk het hele gevoel van de toplocatie te niet werd gedaan. De band had er klaarblijkelijk geen last van en bleef onvervalst doorspelen.

Na afloop stapten we weer met z’n zessen in een te kleine Suzuki Swift om er vervolgens in Tilburg achter te komen dat je eigenlijk een hele hoop acts hebt gemist. Dat is mooi balen. Nog een beetje rondgezwalkt tussen Little Devil, Paradox en 013 waar nog wat Dj’s draaiden, maar dat kon ook niet echt bekoren. Al met al was dag 6 een dag vol gemiste kansen, of nie!

Incubate: Dag 5

Heel de avond m’n best gedaan om de hardste bal te gooien bij het Heavy Metal Bowlen met als resultaat een bal van 38,3 km/uur. Dit was met name een doel omdat ik mijn titel van vorig jaar wilde verdedigen. Maar nee, de organisatie had ineens besloten om deze prijs niet meer uit te reiken. Dat hadden ze toch ook wel kunnen verkondigen voordat ik mijn arm half uit de kom had gegooid.

Maar wat was het weer een machtige editie van het Heavy Metal Bowlen. Dat blijkt althans uit de gigantische kater die ik nu heb en de Blackmetal tuinkabouter, die als trofee voor beste teamnaam, nu op de schouw staat. Of nie!