Carnaval staat weer voor de deur. Eén ding is zeker, ik ga niet opendoen. Ik heb een hekel aan dat feest. Officieel duurt het feest van zondag tot en met dinsdag, maar de malloten die het willen vieren, vinden het nodig om al op vrijdag ermee te beginnen. Dat betekent dat mijn stamkroeg vanaf vrijdag al dicht is. Het zou namelijk mijn stamkroeg niet zijn als ze de tent niet zouden sluiten tijdens dit zo onnodige volksfeest.
Het is een van oorsprong katholiek feest, maar er is werkelijk geen enkele dwaze die dat nog weet en geloof me er zal ook nauwelijks meer gevast worden na Carnaval, zoals het eigenlijk hoort. Nee, tegenwoordig is Carnaval een vrijbrief voor iedereen om volle bak te zuipen, vechten en sjansen. Natuurlijk heb ik vroeger ook Carnaval gevierd. Voor een puber is er haast geen mooier feest. Je kunt eindelijk eens achter de meisjes aan. Mijn Carnaval was vroeger ook pas geslaagd wanneer ik had geplekd met een meisje. Dat was mijn doel en daar ging ik voor. Gelukkig groei je daar overheen, althans ik ben daar overheen gegroeid. Diegene die het niet is gelukt om erover heen te groeien, zijn vijf dagen lang weer die puber die ze toen waren.
Vijf dagen lang, weer zijn alsof je een tiener bent. Schijt hebben aan alles. Doen wat eigenlijk niet mag. Alcohol nuttigen totdat je bijna niet meer op je poten kunt staan. Goed gek doen. Elke gelegenheid aanpakken om de meisjes vast te pakken, onder het mom van hossen. Sjansen met iedereen. Wakker worden met een kater en gelijk weer door. Dat is Carnaval voor de meesten en om eerlijk te zijn als ik het zo teruglees, is het voor mij elke dag wel Carnaval. Ik heb geen excuus nodig om gek te doen, als ik er zin in heb dan doe ik dat gewoon.
Ga je heden ten dage Carnaval vieren, dan zie je nog maar weinig mensen daadwerkelijk verkleed lopen. Oké, ze hebben wel allemaal maffe kleuren aan en hier en daar een raar hoedje op, maar de meeste zien er nog zodanig uit, dat het andere geslacht er een oogje op zou kunnen krijgen. Er moet nog steeds zoveel mogelijk geschept worden en zelf moet je ook zo schepbaar mogelijk voor de dag komen. En dan nog de muziek. Eerlijk is eerlijk, ik dig die shit eigenlijk best wel en dan met name de wat oudere en traditionele carnavalshits. Ik kan er goed naar luisteren en word er ook best vrolijk van. Maar als je nu Carnaval gaat vieren dan hoor je nog slechts een enkele keer een echt goed traditioneel carnavalsnummer. Vaak hoor je eerder stampende clubhits met slechte Nederlandstalige teksten of verbasterde top 40 hits met een ‘grappige’ tekst.
Toch loop ik al maanden met een liedje in mijn kop, een liedje wat me dus al maanden aan Carnaval doet denken. Ongeacht welke emotie ik heb, dit nummertje raast door mijn hoofd. Heb zelfs volledig over de pis, continue met dit deuntje rondgelopen en dat is toch een behoorlijk aparte ervaring, of nie!
OF NIE 